-
1 κηδευσαντες
οἱ родители мужа или жены Eur. -
2 κηδεύσαντες
κηδεύωtake charge of: aor part act masc nom /voc pl -
3 κηδεύω
κηδεύω, besorgen, pflegen; ὑπομένεις με τὸν τυφλὸν κηδεύων Soph. O. R. 1324, vgl. O. C. 754; Eur. Or. 781. 881; πόλιν I. T. 1212; bes. – a) eine Leiche bestatten; Eur. Rhes. 983; ἐν ξέναισι χερσὶ κηδευϑείς Soph. El. 1130, Pol. 5, 10, 4; Plut. Fab. 28 u. a. Sp. –) durch Heirath, τὴν παῖδα, die Tochter verheirathen, οἱ κηδεύσαντες, die Schwiegeraltern, Eur. Med. 867. – Gew. intr., sich verschwägern, sich verheirathen, τὸ κηδεῦσαι καϑ' ἑαυτὸν ἀριστεύει μακρῷ Aesch. Prom. 892, sich seinem Stande gemäß verheirathen; αὐτὸς τοῦτο κήδευσον λέχος Soph. Tr. 1217, wie Eur. Hipp. 634; τινί, Dem. 59, 81; nach Moeris attisch für παρά τινος γυναῖκα λαμβάνειν; so auch Arist. Polit. 5, 7 u. Sp., wie Plut. Demetr. 31.
-
4 κηδευω
1) заботиться, ухаживать, окружать заботой(τὸν τυφλόν Soph.; πόλιν, νύμφην Eur.)
2) окружать уходом, лечить(νόσημα Eur.)
3) хоронить, предавать погребению(τινά Plut.)
ἐν ξέναισι χερσὴ κηδευθείς Soph. — (Орест), похороненный чужими руками4) выдавать замуж(τέν παῖδα Eur.) (см. οἱ κηδεύσαντες)
5) вступать в брак(τινί Dem.)
τὸ κηδεῦσαι καθ΄ ἑαυτόν Aesch. — равный брак;τοῦτο κήδευσον λέχος Soph. — вступи в этот брак -
5 κηδεύω
2 esp. attend to a corpse, bury, , cf.E.Rh. 983;μ' ἔθαψε καὶ ἐκήδευσεν IG14.1860
: also in Prose, Plb.5.10.4, etc.; , cf. Plu.Alex.56;βασιλέων κηδευομένων Arist.Fr. 519
, cf. Wilcken Chr. 499 (ii/iii A.D.);κεκηδευμένος νεκρὸς ἐν μέλιτι J.AJ14.7.4
;εἰς ἣν [σορὸν] οὐδενὶ ἔξεσται ἕτερον πτῶμα κηδεῦσαι CIG3028.3
([place name] Ephesus), cf.POxy.1067.6 (iii A.D.).3 = κηδεμονεύω, in [voice] Pass., Cod.Just.3.10.1.1.II contract a marriage, of the bridegroom, ally oneself in marriage, (lyr.): c.acc. cogn., κ. λέχος marry, S.Tr. 1227: c.dat.pers., ally oneself with.., E.Hipp. 634, Fr. 395, D.59.81, Men.Epit. 427, etc.;κ. ὅτῳ θέλουσιν Arist.Pol. 1307a37
; become the son-in-law of, Moer. p.368 P.:—in [voice] Pass., to be married, E.Ph. 347 (lyr.).2 c.acc.pers., make one's kinsman by marriage, Id.Hec. 1202; also κ. τὴν θυγατέρα τινί to marry her to some one, J.AJ6.10.2: abs., οἱ κηδεύσαντες those who formed the marriage, E.Med. 367. -
6 κηδεύω
κηδεύω, besorgen, pflegen; (a) eine Leiche bestatten; (b) durch Heirat, τὴν παῖδα, die Tochter verheiraten, οἱ κηδεύσαντες, die Schwiegereltern. Gew. intr., sich verschwägern, sich verheiraten, τὸ κηδεῦσαι καϑ' ἑαυτὸν ἀριστεύει μακρῷ, sich seinem Stande gemäß verheiraten
См. также в других словарях:
κηδεύσαντες — κηδεύω take charge of aor part act masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεύω — (ΑΜ κηδεύω) [κήδος] κάνω κηδεία, ενταφιάζω, θάβω (α. «θα τόν κηδέψουν αύριο στις πέντε το απόγευμα» β. «ἀλλ ἐν ξένησι χερσι κηδευθεὶς τάλας», Σοφ.) μσν. 1. νοιάζομαι, ευσπλαχνίζομαι κάποιον 2. προσέχω, φυλάγομαι μσν. αρχ. φροντίζω, περιποιούμαι,… … Dictionary of Greek
